ج - اگر لاستيك ماشين مستعمل بوده و بر حسب عادت، ايمن از تركيدن نبوده، راننده در اين صورت ضامن مىباشد و بعيد نيست شبه عمد باشد.
س 18 - غالب درگيرى و قتل امروزى با اسلحه و تفنگ مىباشد اما از سر و سينه غالبا كشنده است نه از هر جاى بدن انسان، علاوه بر اين كه بيشتر اوقات هجوم از دو طرف و هر كس مدعى دفاع با تير هوائى از جان و ناموس خود مىباشد و غالب تير اندازى از اين طرف به آن طرف و بالعكس مىباشد اگر اتفاقا با اين كه شخصى مورد نظر نبوده و به تير افتاده و مرده آيا اين قتل با اين احتمالات قتل عمدى حساب مىشود يا نه؟
ج - چنانچه تير هوائى يا زمينى به قصد ارعاب بوده و اتفاقا خطا رفته و موجب قتل شده باشد اين قتل خطائى است و اگر تير به محلى شليك شده عادة كشنده نيست و اتفاقا طرف كشته شده اين قتل شبه عمد است و اما در صورتى كه به جائى كه عادة كشنده است شليك كرده ولو قصد كشتن نداشته باشد قتل عمد است ولى ادعاى اين كه براى دفاع بوده در حالى كه ورثه مقتول منكر باشند محتاج به اثبات است و اگر ورثه مقتول منكر نيستند و ترديد دارند اثرى بر اين دعوى مترتب نمىشود. بلى اگر ورثه مقتول يقين به دفاع ندارند ولى نسبت به متهم سوء ظن دارند مىتوانند او را قسم بدهند و متهم براى رفع اتهام قسم مىخورد و چنانچه نكول كند دعوى ثابت مىشود.
س 19 - موضوع تصادفات و حوادث ماشين و رانندگى صور گوناگونى دارد كه به بعضى از آنها در قانون نامه‌هاى عرفى و دولتى اشاره شده ولى حكم آن از نظر شرع كاملا روشن نيست، تقاضا مىشود حضرتعالى تمام شقوق را مشروحا مرقوم بداريد مزيد تشكر خواهد بود. راننده عمدا يا سهوا يا به علت خواب يا اضطرار و يا در اثر بريدن ترمز و يا پرش حيوانى يا غير ذلك از مسير خود منحرف مىشود و با ماشين راننده ديگرى تصادف مىكند و تلفات و خساراتى وارد مىآيد حكم شرعى آن را بيان فرمائيد و چنانچه عابرى را زير گرفت و قتلى واقع شد كه محتمل است مستند به هر دوى راننده و عابر باشد يا به يكى و در هر سه صورت عابر هم ممكن است عامد باشد يا شبه عامد يا خاطى چنانچه در راننده هم اين فروض هست و ظاهرا خطا هم تصوير دارد، آيا در اين صور نبايد ديه با عاقله آن راننده باشد و در هر حال آيا فرق نمىكند حكم بين آن كه عابر در پياده رو بوده و اين اتفاق افتاده