حيات از او جدا مىشود، و براى بول رضيع (شيرخوار) در بين دو سال و مردن گنجشك و شبه آن.
(مسأله 63): معتبر در دلو عادت نوع چاه است و آنچه مناسب آن است (1)، و اگر به جاى دلو كوچك با دلو بزرگ بكشند كفايت مىكند و در پر بودن دلو، طريق متعارف معتبر است.
(مسأله 64): در كشيدن تمام آب، دلو خاصى معتبر نيست چنانچه در شخص آب كش عدالت و اسلام و ذكوريت و قصد و نيت معتبر نيست بلكه فرقى ميان حيوان و انسان نيست و بلكه در جميع اقسام، بايد كشيدن آب بعد از بيرون آوردن مرده اى كه باعث كشيدن آب شده است باشد مگر در مورد كشيدن تمام آب چاه، و هر گاه در بين كشيدن، بيرون آيد كفايت مىكند.
(مسأله 65): اگر سبب كشيدن آب متعدد شود مثل آنكه دو موش در چاه بميرند، حكم نيز متعدد مىشود مادامى كه آب در چاه باقى باشد، چه هر دو مثل هم باشند مانند افتادن دو موش، و چه مثل هم نباشند مانند افتادن يك موش و گربه.
(مسأله 66): در مواردى كه كشيدن تمام آب چاه لازم بود اگر كشيدن تمام آب چاه ممكن نباشد يا به جهت كثرت آب مشقت داشته باشد، بايد چهار نفر دو به دو آب را بكشند آن هم يك روز تمام، يعنى از طلوع صبح صادق تا مغرب، و تهيه اسباب و وسائل بايستى پيش از صبح و بعد از فراغ از مغرب باشد و اگر اختلالى در عمل وارد شود مثل سستى ورزيدن در عمل و يا اگر