مسكراتى كه در اصل مايع باشند، چه كم باشند و چه بسيار، مگر در شراب كه در قطره آن سى دلو كفايت مىكند هر چند افضل در اين مورد نيز كشيدن تمام آب چاه است، و همچنين است حكم در مورد منى و خون حيض و استحاضه و نفاس و در مورد ميت گاو نر و شتر، چه نر باشد و چه ماده، و آب انگورى (1) كه به جوش آمده باشد و دو ثلث آن نرفته باشد و براى عرق جنب از حرام و عرق شتر جلال (2) و سگ و خوك هرگاه زنده بيرون بيايند بنابر احتياط، و فضله و بول غير مأكول اللحم حتى انسان، غير از بول (3) صبى و مرد - هر چند استحباب كشيدن تمام آب در آنها وجيه و خوب است - و همچنين است براى بول و فضله و خون نجس العين و براى افتادن فيل (4) و كافر، هرگاه در آن بميرند يا زنده از آن بيرون آيند و نيز ساير نجاساتى كه نص در آنها وارد نشده باشد و داخل در منصوص نشوند هر چند به فحوى.
دوم: كشيدن يك كر آب است براى مردن اسب و قاطر و الاغ و گاو ماده.
سوم: كشيدن هفتاد دلو است براى مردن انسان مسلم چه مرد باشد و چه زن، چه بالغ باشد و چه طفل.
چهارم: كشيدن پنجاه دلو است براى ريخته شدن (5) خون بسيار از