" سجدت لك يا رب تعبدا ورقا لا مستكبرا عن عبادتك ولا مستنكفا ولا متعظما بل أنا عبد ذليل خائف مستجير " و در آن گفتن تكبير در وقت سر گذاشتن و در وقت بلند شدن از سجده، واجب نيست، ليكن در وقت بلند شدن گفتن آن مستحب است.
(مسأله 946): در بجا آوردن سجده واجب، نيت شرط است و احوط مقارن بودن آن با وقت خم شدن و سر گذاشتن است، و نيز احوط گذاردن هفت موضع سجده بر زمين يا بر غير آن است هر چند كفايت نمودن گذاردن پيشانى، خالى (1) از قوت نيست.
(مسأله 947): محل گذاردن پيشانى بايد از خوردنيها و پوشيدنيهاى متعارف نباشد (2) بلكه احوط، بودن آن از چيزى است كه سجده نماز بر آن صحيح باشد.
(مسأله 948): وجوب سجده در سجده واجب قرآن فورى است و هر گاه عمدا يا سهوا آن را ترك نمود واجب است كه آن را بجا آورد و دانستن آنكه اين سجده ادا است يا قضا، در سجده واجب بى ثمر است زيرا قصد قربت كفايت مىكند (3) هر چند قضا (4) بودن خالى از قوت نيست.