نمودن به يك فصل جايز است ليكن اكتفا نمودن به اقامه فقط از گفتن هر يك از فصول آن در هر دو به صورت يك مرتبه، بهتر است.
(مسأله 717): گفتن اذان و اقامه در نمازهاى پنچگانه، چه ادا باشد و چه قضا، چه در فرادى باشد و چه در جماعت، چه مرد باشد (1) و چه زن، مستحب است.
(مسأله 718): كسى كه در ذمه او نماز قضا باشد و مى خواهد كه چند نماز بخواند و اذان و اقامه هم بگويد بايد براى نماز اول از آن چند نماز، اذان و اقامه بگويد و براى بقيه نمازها مىتواند اكتفا به اقامه كند و افضل گفتن اذان و اقامه در تمام نمازها است.
(مسأله 719): هرگاه شخص ميان دو نماز واجب جمع كند چه در حضر باشد و چه در سفر، مىتواند اذان دوم را ترك كند و بلكه در سفر مىتواند اذان دوم را مطلقا ترك كند چه جمع بين دو نماز كند و چه بين دو نماز را جمع ننمايد.
(مسأله 720): به غير از نمازهاى پنچگانه واجب، در نمازهاى ديگر اعم از واجب و مستحب، اذان و اقامه نيست ليكن در نماز عيدين و نماز آيات و نماز طلب باران (نماز استسقاء) و نماز ميت هرگاه به جماعت خوانده شوند مستحب است سه مرتبه بگويند: " الصلاة " و وقت گفتن آن در حال اتصال به نماز يا بعد از ايستادن و پيش از شروع در نماز است.
(مسأله 721): احوط ترك اذان و اكتفا به اقامه است در چند موضع: