مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٢٣٠
(مسأله 727): بايد اذان و اقامه به عربى و با حروف صحيح گفته شود و بايد در آن ترتيب و موالات رعايت شود و همچنين ادامه داشتن نيت تا آخر آنها معتبر است و تعيين نمازى كه براى آن اذان و اقامه گفته مىشود و نيز دارا بودن عقل و ايمان و اسلام نيز شرط است.
(مسأله 728): اذان و اقامه بايد بعد از دخول وقت نماز گفته شود و همچنين بايستى اذان مقدم بر اقامه باشد و از طرفى اقامه مى بايد متصل به نماز باشد و اما در اذان اعلامى اتصال به نماز معتبر نيست.
(مسأله 729): در اذان اعلامى صبح جايز است (1) كه آن را قبل از دخول وقت صبح بگويند و در غير اذان اعلامى صبح تقديم اذان بر دخول وقت جايز نيست.
(مسأله 730): تأخير اذان از اول وقت جايز نيست و از طرفى نيز قصد قربت در آن معتبر نمى باشد مگر در اذان نماز كه نيت در آن معتبر است.
(مسأله 731): اجرت گرفتن براى گفتن اذان اعلامى جايز است (2) هر چند احوط اجرت نگرفتن و با نيت قصد قربت بودن، است.

(1) محمد باقر شيرازى: جواز اذان قبل از صبح اگر چه مشهور است ليكن مشكل است و اقرب عدم جواز است.
(2) محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: محل اشكال است، ولى اگر از بيت المال باشد جايز است.
(٢٣٠)
مفاتيح البحث: الإحتياط (1)، الجواز (2)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 ... » »»
الفهرست