احكام وضوء مسأله 305 - كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن - مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن - خيلى شك مىكند، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 306 - اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه بنا مىگذارد كه وضوى او باقى است ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى او باطل است.
مسأله 307 - كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد.
مسأله 308 - كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده، مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است، بايد وضو بگيرد، و اگر رد بين نماز است احتياط آنست كه نماز را تمام كند و با وضوى ديگر اعاده كند و اگر بعد از نماز است نمازى كه خوانده صحيح است و براى نمازهاى بعد بايد وضو بگيرد.
مسأله 309 - اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت جاهائى كه پيش از آنست خشك شده، بايد دوباره وضو بگيرد و اگر خشك نشده بايد جائى را كه فراموش كرده و آنچه بعد از آنست بشويد يا مسح كند و اگر در بين وضو در شستن يا مسح كردن جائى شك كند بايد به همين دستور عمل كند.
مسأله 310 - اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه نماز او صحيح است ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.