مسأله 630 - دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست، مگر آن كه قبر، كهنه شده و ميت اولى از بين رفته باشد.
مسأله 631 - چيزى كه از ميت جدا مىشود - اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد - بايد با او دفن شود. و دفن ناخن و دندانى كه در حال حيات از انسان جدا مىشود، مستحب است.
مسأله 632 - اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند.
مسأله 633 - اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است او را بيرون بياورند و اگر ممكن نيست زنى كه اهل فن باشد و اگر آن هم ممكن نيست مرد محرمى كه اهل فن باشد و اگر آن هم ممكن نشود، مرد نا محرمى كه اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد و در صورتى كه آن هم پيدا نشود زنى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد.
مسأله 634 - هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد - اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند - بايد بوسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد پهلوى چپ او را بشكافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند مگر اين كه تشخيص داده شود كه بچه از طرف ديگر سالم بيرون مىآيد و از طرف چپ سالم بيرون نمىآيد.
مستحبات دفن مسأله 635 - مستحب است، قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود كنند و ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند، مگر آن كه قبرستان دور تر از