احكام نكاح (ازدواج و زناشوئى) بواسطه عقد ازدواج، زن به مرد حلال مىشود و آن بر دو قسم است: دائم و غير دائم. عقد دائم آنست كه مدت زناشوئى در آن معين نشود و زنى را كه به اين قسم عقد مىكنند زوجه دائمه گويند و عقد غير دائم آنست كه مدت زناشوئى در آن معين شود، مثلا زن را به مدت يك ساعت يا يك روز يا يك ماه يا يك سال يا بيشتر عقد نمايند و زنى را كه به اين قسم عقد كنند متعه و صيغه مىنامند.
احكام عقد مسأله 2372 - در زناشوئى - چه دائم و چه غير دائم - بايد صيغه خوانده شود و تنها راضى بودن زن و مرد كافى نيست و صيغه عقد را يا خود زن و مرد مىخوانند، يا ديگرى را وكيل مىكنند كه از طرف آنان بخواند.
مسأله 2373 - وكيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مىتواند براى خواندن صيغه از طرف ديگرى وكيل شود.
مسأله 2374 - زن مرد تا يقين نكنند كه وكيل آنان صيغه را خوانده است نمىتوانند به يكديگر نگاه محرمانه نمايند و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمىكند ولى اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده ام كافى است.
مسأله 2375 - اگر زنى، كسى را وكيل كند كه مثلا ده روزه او را به عقد مردى در آورد و ابتداى ده روز را معين نكند، آن وكيل مىتواند هر وقت كه