ولى اگر قطره قطره روى آب نجس بريزد، آن را پاك نمىكند، مگر آن كه چيزى روى فواره بگيرند، تا آب آن قبل از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود و بنا بر احتياط واجب بايد آب فواره به آن آب نجس مخلوط گردد.
مسأله 21 - اگر چيز نجس را زير شيرى كه متصل بكر است بشويند، آبى كه از آن چيز مىريزد اگر متصل به كر باشد و بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد و عين نجاست هم در آن نباشد پاك است.
مسأله 22 - اگر مقدارى از آب كر يخ ببندد و باقى آن به قدر كر نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد نجس مىشود، و هر قدر از يخ هم آب شود نجس است.
مسأله 23 - آبى كه به اندازه كر بوده، اگر انسان شك كند از كر كمتر شده يا نه، مثل آب كر است، يعنى نجاست را پاك مىكند و اگر نجاستى هم به آن برسد نجس نمىشود. و آبى كه كمتر از كر بوده و انسان شك دارد به مقدار كر شده يا نه حكم آب كر را ندارد.
مسأله 24 - كر بودن آب به دو راه ثابت مىشود: اول - آن كه خود انسان يقين يا اطمينان پيدا كند دوم - آن كه دو مرد عادل خبر دهند.
2 - آب قليل مسأله 25 - آب قليل آبى است كه از زمين نجوشد و از كر كمتر باشد.
مسأله 26 - اگر آب قليل روى چيز نجس بريزد، يا چيز نجس به آن برسد نجس مىشود. ولى اگر از بالا با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به آن چيز مىرسد نجس و هر چه بالاتر از آنست پاك مىباشد.
مسأله 27 - آب قليلى كه براى بر طرف كردن عين نجاست روى چيز نجس ريخته شود و از آن جدا گردد نجس است، و آب قليلى كه بعد از بر طرف شدن عين نجاست براى آب كشيدن روى آن مىريزند و از آن جدا مىشود و بعد از آن محل پاك مىشود پاك است، و آبى كه به آن مخرج بول و غائط را مىشويند با پنج شرط پاك است: اول - آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست