احكام كفالت مسأله 2331 - كفالت آنست كه انسان ضامن شود كه هر وقت طلبكار بدهكار را خواست، بدست او بدهد و به كسى كه اين طور ضامن مىشود كفيل مىگويند.
مسأله 2332 - كفالت در صورتى صحيح است كه كفيل به هر لفظى اگر چه عربى نباشد به طلبكار بگويد كه من ضامنم هر وقت بدهكار خود را بخواهى بدست تو بدهم و طلبكار هم قبول نمايد.
مسأله 2333 - كفيل بايد مكلف و عاقل باشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسى را كه كفيل او شده حاضر نمايد.
مسأله 2334 - يكى از پنج چيز، كفالت را بهم مىزند: اول - كفيل، بدهكار را بدست طلبكار بدهد. دوم - طلب طلبكار داده شود. سوم - طلبكار از طلب خود بگذرد. چهارم - بدهكار بميرد. پنجم - طلبكار كفيل را از كفالت آزاد كند.
مسأله 2335 - اگر كسى به زور بدهكار را از دست طلبكار رها كند، چنانچه طلبكار دسترسى به او نداشته باشد، كسى كه بدهكار را رها كرده، بايد او را بدست طلبكار بدهد و يا طلب طلبكار را بپردازد.