مسأله 248 - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست، ولى براى آن كه يقين كند از جاهائى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويند. و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر بداند در وضوهائى كه گرفته مقدار واجب را شسته نمازهائى كه خوانده صحيح است.
مسأله 249 - بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است.
مسأله 250 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست بقدرى باشد كه بواسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود كافيست.
مسأله 251 - بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مسأله 252 - براى آن كه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مسأله 253 - كسى كه پيش از شستن صورت دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو، بايد تا سر انگشتان را بشويد. و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
مسأله 254 - در وضو، شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مىباشد. و اين كه كدام شستن، اول يا دوم يا سوم است مربوط به قصد كسى است كه وضو مىگيرد، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلا ده مرتبه آب به صورت بريزد، اشكال ندارد و همه آنها شستن اول حساب مىشود، و اگر به قصد اين كه سه مرتبه