آن آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند، و نمىتواند با آب آنها وضو بگيرد. و اگر آب ديگرى دارد چنانچه در ظرف غصبى يا طلا يا نقره، وضوى ارتماسى بگيرد يا با آنها آب را به صورت و دستها بريزد، وضوى او باطل است و در صورتى كه با مشت يا چيز ديگر آب را از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد وضوى او صحيح است، هر چند بواسطه تصرف در ظرف غصبى معصيت رده است.
مسأله 280 - بنابر احتياط واجب، بايد در حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است وضو نگيرد.
مسأله 281 - اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند. چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده‌اند وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد.
شرط ششم - آن كه اعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد.
مسأله 282 - اگر پيش از تمام شدن وضو، جائى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است.
مسأله 283 - اگر غير از اعضاء وضو جائى از بدن نجس باشد، وضو صحيح است. ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد، احتياط مستحب آنست كه اول آن را تطهير كند بعد وضو بگيرد.
مسأله 284 - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه، چنانچه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده، وضو باطل است، و اگر مىداند ملتفت بوده، يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه، وضو صحيح است، و در هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد.
مسأله 285 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخميست كه خون آن