نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاك دانستن آن چيز محل اشكال است ششم - آن كه بنابر احتياط واجب آن مسلمان بالغ باشد.
مسأله 228 - اگر خود انسان يقين كند كه چيزى كه نجس بوده پاك شده است، يا دو عادل به پاك شدن آن خبر دهند، آن چيز پاك است و هم چنين اگر كسى كه چيز نجس در اختيار او است بگويد آن چيز پاك شده، يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد اگر چه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه، پاك است.
مسأله 229 - كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد، اگر بگويد آب كشيدم و انسان بگفته او اطمينان پيدا كند، آن لباس پاك است.
مسأله 230 - اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمىكند، مىتواند به گمان اكتفا نمايد.
احكام ظرفها مسأله 231 - ظرفى كه از پوست سگ يا خوك يا مردار ساخته شده، خوردن و آشاميدن از آن حرام است و نبايد آن ظرف را در وضو و غسل و كارهائى كه بايد با چيز پاك انجام داد، استعمال كنند بلكه احتياط واجب آنست كه چرم سگ و خوك و مردار را، اگر چه ظرف هم نباشد استعمال نكنند.
مسأله 232 - حرام است خوردن و آشاميدن از ظرف طلا و نقره و استعمال آنها مطلقا بنابر احتياط واجب، و حرمت نگاهداشتن آنها به قصد ذخيره مالى نه بعنوان ظرف معلوم نيست اگر چه احوط مستحب است.
مسأله 233 - ساختن ظرف طلا و نقره به قصد خوردن و آشاميدن از آن