بواسطه راه رفتن پاك نمىشود. و پاك شدن كف جوراب بواسطه راه رفتن محل اشكال است.
3 - آفتاب مسأله 192 - آفتاب، زمين و ساختمان و چيز هائى كه - مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده، و هم چنين ميخى را كه به ديوار كوبيده اند، با پنج شرط پاك مىكند: اول آن كه چيز نجس بطورى تر باشد، كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد بوسيله اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند. دوم آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب، آن را بر طرف كنند. سوم آن كه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمىشود ولى اگر ابر بقدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، اشكال ندارد. چهارم آن كه آفتاب به تنهائى چيز نجس را خشك كند. پس اگر مثلا چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمىگردد، ولى اگر باد بقدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده، اشكال ندارد. پنجم آن كه آفتاب مقدارى از بنا يا ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته، يك مرتبه خشك كند پس اگر يك مرتبه بر زمين يا ساختمان نجس بتابد و روى آن را خشك كند و دفعه ديگر زير آن را خشك نمايد، فقط روى آن پاك مىشود و زير آن نجس مىماند.
مسأله 193 - پاك شدن حصير نجس بواسطه آفتاب محل اشكال است ولى درخت و شاخه و برگ و ميوه آن و گياه‌ها در حال اتصال به زمين بواسطه آفتاب پاك مىشوند.
مسأله 194 - اگر آفتاب به زمين نجس بتابد، بعد انسان شك كند كه زمين موقع تابيدن آفتاب تر بوده يا نه، يا ترى آن بواسطه آفتاب خشك شده يا نه، آن زمين نجس است و هم چنين است اگر شك كند كه پيش