احكام مساقات مسأله 2246 - اگر انسان با كسى به اين قسم معامله كند كه درختهاى ميوه‌اى را كه ميوه آن مال خود او است، يا اختيار ميوه‌هاى آن با او است، تا مدت معينى به آن كس واگذار كند كه تربيت نمايد و آب دهد و به مقدارى كه قرار مىگذارند از ميوه آن بردارد، اين معامله را مساقات مىگويند.
مسأله 2247 - معامله مساقات در درختهائى كه مثل بيد و چنار ميوه نمىدهد صحيح نيست و در مثل درخت حنا كه از برگ آن يا درختى كه از گل آن استفاده مىكنند صحت آن بعيد نيست.
مسأله 2248 - در معامله مساقات لازم نيست صيغه بخوانند بلكه اگر صاحب درخت به قصد مساقات آن را واگذار كند و كسى كه كار مىكند به همين قصد مشغول كار شود، معامله صحيح است.
مسأله 2249 - مالك و كسى كه تربيت درختها را به عهده مىگيرد، بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بايد سفيه نباشند، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند و نيز بايد مالك، از تصرف در مالش به حكم حاكم شرع ممنوع نباشد.
مسأله 2250 - مدت مساقات بايد معلوم باشد و اگر اول آن را معين كنند و آخر آن را موقعى قرار دهند كه ميوه آن سال بدست مىآيد و بحسب عادت آن موقع معلوم باشد صحيح است.
مسأله 2251 - بايد سهم هر كدام نصف يا ثلث حاصل و مانند اينها باشد و اگر قرار بگذارند كه مثلا صد من از ميوه ها مال مالك و بقيه مال كسى باشد كه كار مىكند معامله باطل است.