زراعتى را پانصد تومان بخرد و سهم كاه آن وقت خريد صد تومان باشد، فقط چهار صد تومان آن را مىتواند جزء مخارج حساب نمايد.
مسأله 1893 - كسى كه بدون گاو و چيزهاى ديگرى كه براى زراعت لازم است مىتواند زراعت كند، اگر اين ها را بخرد، نبايد پولى را كه براى خريد اين ها داده جزء مخارج حساب نمايد.
مسأله 1894 - كسى كه بدون گاو و چيزهاى ديگرى كه براى زراعت لازم است نمىتواند زراعت كند، اگر آنها را بخرد و بواسطه زراعت به كلى از بين برود، مىتواند تمام قيمت آنها را جزء مخارج حساب نمايد و اگر مقدارى از قيمت آنها كم شود، مىتواند آن مقدار را جزء مخارج حساب كند ولى اگر بعد از زراعت چيزى از قيمتشان كم نشود، نبايد چيزى از قيمت آنها را جزء مخارج حساب نمايد.
مسأله 1895 - اگر در يك زمين جو و گندم و چيزى مثل برنج و لوبيا كه زكات آن واجب نيست بكارد چنانچه بر حسب معمول استفاده از هر دو جنس در موقع كشت منظور باشد مخارج به نسبت مداخل تقسيم مىشود و اگر فائده يكى از آنها بقدرى كم باشد كه در موقع كشت منظور نباشد مخارج از چيزى محسوب مىشود كه منظور باشد.
مسأله 1896 - اگر براى شخم زدن يا كار ديگرى كه تا چند سال براى زراعت فائده دارد خريد كند اگر زراعت سال اول به آن محتاج باشد مىتواند آن را جزء مخارج سال اول حساب نمايد.
مسأله 1897 - اگر انسان در چند شهر كه فصل آنها با يكديگر اختلاف دارد و زراعت و ميوه آنها در يك وقت بدست نمىآيد گندم يا جو يا خرما يا انگور داشته باشد و همه آنها محصول يك سال حساب شود، چنانچه چيزى كه اول مىرسد به اندازه نصاب باشد، بايد زكات آن را موقعى كه مىرسد بدهد و