شده، اگر به دستورى كه در شرع معين نموده اند، آن را استبراء نكرده باشند، بعد از سر بريدن گوشت آنها حلال نيست.
مسأله 2578 - حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بز كوهى و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى كه فرار كرده و وحشى شدن اند، اگر به دستورى كه بعدا گفته مى شود آنها را شكار كنند پاك و حلالند ولى حيوان حلال گوشت اهلى مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه به واسطه تربيت كردن اهلى شده است، با شكار كردن پاك و حلال نمى شوند.
مسأله 2579 - حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مى شود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد، بنا بر اين بچه آهو كه نمى تواند فرار كند و بچه كبك كه نمى تواند پرواز نمايد، با شكار كردن پاك و حلال نمى شوند و اگر آهو و بچه اش را كه نمى تواند فرار كند، با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه اش حرام است.
مسأله 2580 - حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد، اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمى شود خورد.
مسأله 2581 - حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد، مانند مار با سر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت ان را نمى شود خورد.
مسأله 2581 - حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد، مانند ما ر با سر بريدن حلال نمى شود ولى مرده آن پاك است.
مسأله 2582 - سگ و خوك به واسطه سر بريدن و شكار كردن پاك نمى شوند و خوردن گوشت آنها حرام است و حيوان حرام گوشتى را كه درنده و گوشتخوار است مانند گرگ و پلنگ اگر به دستورى كه گفته مى شود سر ببرند، يا با تبر و مانند آن شكار كنند پاك است ولى گوشت آن حلال نمى شود و اگر با سگ شكارى آن را شكار كنند، پاك شدن بدنش هم اشكال دارد.
مسأله 2583 - فيل و خرس و بوزينه و موش و حيواناتى كه مانند مار و سوسمار در داخل زمين زندگى مى كنند، اگر خون جهنده داشته باشند