كه بايد آنها را صد تا صد تا حساب كند و براى هر صد تاى آنها يك گوسفند بدهد.
و لازم نيست زكات را از خود گوسفندها بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد، يا مطابق قيمت گوسفند پول يا جنس ديگر بدهد كافى است.
مسأله 1912 - زكات ما بين دو نصاب واجب نيست پس اگر شماره گوسفندهاى كس از نصاب او ل كه چهل است بيشتر باشد تا به نصاب دوم كه صد و بيست و يك است نرسيده، فقط بايد زكات چهل تاى آنها را بدهد و زيادى آن زكات ندارد و همچنين است در نصابهاى بعد.
مسأله 1913 - زكات شتر و گاو و گوسفندى كه به مقدار نصاب برسد واجب است چه همه آنها نر باشند، يا ماده، يا بعضى نر باشند و بعضى ماده.
مسأله 1914 - در زكات گاو و گاوميش يك جنس حساب مىشوند. و شتر عربى و غير عربى يك جنس است. و همچنين بز و ميش و شيشك در زكات باهم فرق ندارند.
مسأله 1915 - اگر گوسفند براى زكات بدهد، بايد اقلا داخل ماه هشتم شده باشد. و اگر بز بدهد بايد داخل سال دوم شده باشد.
مسأله 1916 - گوسفندى را كه بابت زكات مى دهد، اگر قيمتش مختصرى از گوسفندهاى ديگر او كمتر باشد اشكال ندارد، ولى بهتر است گوسفندى را كه قيمت آن از تمام گوسفندهايش بيشتر است بدهد و همچنين است در گاو و شتر.
مسأله 1917 - اگر چند نفر باهم شريك باشند هر كدام آنان كه سهمش به نصاب اول رسيده، بايد زكات بدهد و بر كسى كه سهم او كمتر از نصاب اول است زكات واجب نيست.
مسأله 1918 - اگر يك نفر در چند جا گاو يا شتر يا گوسفند داشته باشد و روى هم به اندازه نصاب باشند بايد، زكات آنها را بدهد.
مسأله 1919 - اگر گاو و گوسفند و شترى كه دارد مريض و معيوب هم باشند، بايد زكات آنها را بدهد.