فراموش كرده برسد و بدون اينكه خود را آب بكشد، غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است و نيز اگر جايى از اعضاء وضوء با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آنكه آنجا را آب بكشد، وضوء بگيرد و نماز بخواند، وضوء و نمازش باطل مى باشد.
مسأله 817 - كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بيرون آورد، بايد بدن را آب بكشد و نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد و اگر به واسطه سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد هر كدام از بدن يا لباس را كه بخواهد، مى تواند آب بكشد. ولى اگر مثلا نجاست يكى بول است كه اگر بخواهد با آب قليل آب بكشد بايد دو مرتبه آب روى آن بريزد و ديگرى خون است كه يك مرتبه ريختن آب روى آن كافى است، بايد آن را كه به بول نجس شده آب بكشد.
مسأله 818 - كسى كه غير از لباس نجس، لباس ديگرى ندارد، بايد نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد، ولى اگر به واسطه سرما و مانند آن نمى تواند لباسش را بيرون آورد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نماز او صحيح است.
مسأله 819 - كسى كه دو لباس دارد. اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كه كدام يك آنها است، چنانچه وقت دارد، بايد با هر دو لباس نماز بخواند.
مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند ولى اگر وقت تنگ است. مخير است نماز را به دستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد و يا در يكى از آن دو لباس بجا آورد.
مسأله 820 - شرط دوم لباس نمازگزار كه عورت را با او پوشانده است بايد مباح باشد. و اما لباسى كه عورت با آن پوشانده نشده است ولو پوشيده باشد مباح بودن آن شرط صحت نماز نيست.