بچه بر راننده است يا از جهت اين كه رفيقش را مغرور كرده و يا از جهت اين كه سبب اقوى از مباشر است و اصل ديه هم در صورتى ثابت مىشود كه راننده مسامحه و كوتاهى كرده باشد يا بچه را بدون اذن ولى او سوار كرده باشد و در نزاع موضوعى مرافعه شرعيه لازم است.
س 41 - عابرى در اثر تصادف با ماشين كشته مىشود و كارشناس راهنمائى و رانندگى علت تصادف را بى احتياطى و سرعت زياد و عدم تشخيص جلو ماشين و ناقص و كوتاه بودن پاى راست راننده دانسته و راننده را مقصر معرفى كرده آيا اين قتل عمدى محسوب مىشود يا شبه عمد؟
ج - در فرض سئوال اين قتل عمدى نيست بعيد نيست شبه عمد باشد.
س 42 - راننده‌اى پشت فرمان مىباشد موقع راندن تصادفى مىشود صدمه جانى و مالى به كسى مىزند اين راننده چه تكليفى دارد؟ اگر راننده در موقع راندن خيلى با احتياط بوده يا بدون احتياط حكم هر دو صورت را بيان فرمائيد.
ج - اگر معلوم باشد كه راننده تقصير كرده يعنى با احتياط حركت نكرده و مصدوم تقصير نكرده راننده ضامن است و حكم شبه عمد را دارد و اگر با احتياط حركت كرده و مصدوم خود را در معرض صدمه در آورده راننده ضامن نيست و اگر هيچ يك تقصير نكرده‌اند خطائى است و ديه دارد ولى بر عهده عاقله راننده است و با جهل به اين خصوصيات مصالحه نمايند.
س 43 - دو بچه يكى يازده ساله و ديگرى سيزده ساله جلوى وانت بارى را مىگيرند كه چوب حمل مىكرده راننده توقف مىكند بچه‌ها مىگويند ما مىخواهيم به فلانجا برويم راننده مىگويد عقب سوار شويد بچه‌ها سوار مىشوند، طبق اظهارات راننده مينى بوسى كنار جاده بوده وانت بار كه چوبهايش را نبسته بوده با آن بر خورد مىكند و چوبها به طرف عقب برمىگردد و به بچه‌ها اصابت مىكند و آن دو بچه كشته مىشوند و طبق اظهارات پليس راهنمائى راننده مقصر شناخته شده و روانه زندان مىشود، مستدعى است حكم شرعى را در اين مورد بيان فرمائيد.
ج - در فرض سئوال كه راننده وانت قصد قتل نداشته اگر مقررات رانندگى و راهنمائى را مىدانسته و رعايت ننموده و طورى است كه اين نحو عدم رعايت غالبا كشنده