دارد كه آنچه از علم نصيب بشر شده است جزئى و اندكى از علوم است و عمده علوم در زمان حضرت بقية الله (عج) ظاهر و پديدار مى گردد.
از طرفى به مقتضاى ادله و روايات، ظهور آن حضرت و نورانى ساختن زمين توسط ايشان در زمانى است كه بشر در نهايت ظلمت و تاريكى است و اين امر ناقض تمسك اين افراد به اين روايت است، و همچنين با توجه به آثار و بركات معنوى و ظاهرى حضرت صاحب الزمان ارواحنا له الفداه كه همانند اثر خورشيد در پشت ابر مى باشد و نيز آثار نمايندگان آن حضرت كه امرى است مسلم و در خصوص آن روايات فراوانى وارد شده، نظر ايشان و اين گونه نويسندگان درباره نقش امام پس از مقام نبوت و تا زمان حاضر، معلوم نيست،