و راه روشنى براى حل اين مسأله بنيادى و اساسى باشد.
مقدمتا تذكر نكاتى چند ضرورى است:
1 - عمل به اين رساله شريفه به كيفيتى است كه در مقدمه ذكر شده است.
2 - متن اصلى رساله حاضر به حسب قرائن و شواهد موجود كه از آن جمله حاشيه بزرگان مذكور است، از تأليفات شيخ الفقهاء و امام المحققين شيخ محمد حسن نجفى مشهور به صاحب جواهر " اعلى الله مقامه الشريف " مى باشد و به جهت ثقيل بودن متن آن، در حال حاضر براى همگان قابل درك نبوده، و از طرفى نيز به سبك نوين دسته بندى نشده بود، تغييرات مختصرى در الفاظ عبارات - و نه در مفهوم عبارات، آن هم تا حدى كه لطافت متن اصلى باقى باشد - داده شده، و مطالب به صورت دسته بندى و فصل بندى ارائه شده است.
3 - در تمام كتاب تنها به حواشى شيخ اعظم انصارى، ميرزاى بزرگ مجدد شيرازى، استاد اعظم محقق خراسانى، وفقيه اعظم سيد محمد كاظم طباطبائى يزدى (اعلى الله مقامهم الشريف) و حاشيه حضرت آيت الله آقاى حاج سيد محمد باقر شيرازى (مد ظله العالى) اكتفا شده است ولى از سوى ديگر و با توجه به اهميت مسأله تقليد، نظرات بزرگانى چون مثال فقه و تقوى ميرزا محمد تقى شيرازى و محقق عظيم الشأن محمد حسين نائينى و مؤسس حوزه عمليه قم حاج شيخ عبد الكريم حائرى و فخر الاساتذة و المحققين آقا ضياء الدين عراقى (قدس الله اسرارهم الزكية) نيز از حواشى آنها بر كتاب شريف (عروة الوثقى) و همچنين رسالههاى عمليه آنها جمع آورى شده و در مبحث تقليد به مقتضاى عبارت به صورت حاشيه بيان شده است.
4 - چون بعضى از الفاظ و اصطلاحات فقهى از قبيل احوط، حدث و خبث و... نياز به توضيح و تبيين معنا دارند و نيز در برخى از اندازه ها و مقياسها