قصد وجوب در آن شرط نيست و ليكن احوط عدم ترك است، پس بايد بعد از نيت تكبيرة الاحرام بگويد مثل تكبير نماز، سپس قرائت سوره حمد را بدون سوره توحيد به آهستگى (1) بخواند و پس از آن به ركوع و سجود برود و سپس برخيزد و يك ركعت ديگر به صورت مذكور بخواند و پس از خواندن تشهد سلام بگويد.
(مسأله 1021): در نماز احتياط اگر دو ركعت به صورت نشسته باشد بجا آوردن آن به صورتى است كه ذكر شد و در اين حال بايد نماز را مانند نماز نافله نشسته بخواند.
(مسأله 1022): در نماز احتياط چه به صورت نشسته باشد و چه به صورت ايستاده، بايد بعد از نيت و تكبير تنها حمد را به صورت آهسته بخواند، و اين نماز قنوت نداشته ولى باقى اجزاى ديگر آن از موانع و شرايط مانند نمازهاى ديگر است.
(مسأله 1023): اگر شخص بعد از نماز احتياط يقين كرد كه نمازش را ناقص خوانده است و عمل منافى هم اتفاق افتاده باشد، بايد احتياطا آن نقص را بجا آورده و نمازش را اعاده نمايد (2).
(مسأله 1024): اگر نماز احتياط يك ركعت ايستاده باشد بايد تشهد و سلام را به آن متصل نمايند و كيفيت يك ركعت ايستاده به صورتى است كه در دو ركعت ايستاده ذكر شد.