(مسأله 733): مراد از قيام معتبر در نماز انتصاب عرفى است و محقق مىشود به راست نمودن پشت خود، و بايد در حال قيام تكيه نكند بر چيزى به گونه‌اى كه اگر آن چيز برداشته شود شخص بيافتد و اگر شخص در حال قيام نماز راست نايستد نمازش باطل است چه عمدا انجام دهد و يا از روى فراموشى باشد (1) و اگر تكيه كند، و عمدا (2) اين عمل را انجام داده باشد نمازش باطل مىشود.
(مسأله 734): در حال قيام، ايستادن بر روى پاها واجب است (3) و بايد پاها را از يكديگر به مقدارى باز نكند كه از صورت قيام خارج گردد و همچنين شخص بايد در حال قيام استقرار داشته باشد.
(مسأله 735): اگر شخصى از ايستادن بدون تكيه دادن عاجز باشد تكيه دادن او در حال قيام اشكالى ندارد ولى اگر عاجز باشد از ايستادن در تمام نماز بوده و قادر بر ايستادن در بعضى از آن باشد، واجب است به مقدارى كه براى او