ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد و مسافرى كه نمازش را تمام مىخواند - مثل كسى كه شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است - بايد در سفر روزه بگيرد.
مسأله 1724 - مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است.
مسأله 1725 - اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد مثلا نذر كرده باشد روز معنى را روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب لازم تا ناچار نشود، نمىتواند در آن روز مسافرت كند و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد بنابر احتياط واجب لازم قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1726 - اگر نذر كند روزه بگيرد و روز آن را معين نكند، نمىتواند آن را در سفر بجا آورد ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد، بايد آن را در سفر بجا آورد. و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد، بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد.
مسأله 1727 - مسافر مىتواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد.
مسأله 1728 - كسى كه نمىداند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد، روزهاش باطل مىشود و اگر تا مغرب نفهمد، روزهاش صحيح است.
مسأله 1729 - اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مىباشد و در سفر روزه بگيرد، روزهاش باطل است.
مسأله 1730 - اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد بايد روزه خود را تمام كند و در صورتى كه شب نيت سفر كرده باشد احتياطا واجب قضاى آن را