مسأله 1706 - اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد و بعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده واجب نيست مقدار بيشترى را كه احتمال مىدهد روزه نگرفته قضا نمايد، مثلا كسى كه پيش از ماه رمضان مسافرت كرده و نمىداند پنجم رمضان از سفر برگشته و يا ششم و يا اين كه مثلا در اواخر ماه رمضان مسافرت كرده و بعد از رمضان برگشته و نمىداند كه بيست و پنجم مسافرت كرده يا بيست و ششم در هر دو صورت مىتواند مقدار كمتر - يعنى: پنج روز - را قضا كند اگر چه احتياط مستحب آن است كه مقدار بيشتر يعنى شش روز را قضا نمايد.
مسأله 1707 - اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد، هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد. و اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد، مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد، احتياط مستحب آنست كه اول قضاى رمضان آخر را بگيرد.
مسأله 1708 - اگر قضاى روزه چند رمضان بر او واجب باشد كه تأخير يكى كفاره دارد و تأخير ديگرى ندارد بايد در نيت معين كند روزه‌اى را كه مىگيرد قضاى كدام رمضان است.
مسأله 1709 - كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته، اگر وقت قضاى روزه او تنگ نباشد، مىتواند پيش از ظهر روزه خود را باطل نمايد.
مسأله 1710 - اگر قضاى روزه ميتى را گرفته باشد، احتياط مستحب آنست كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند.
مسأله 1711 - اگر بواسطه مرض، يا حيض، يا نفاس روزه رمضان را نگيرد و پيش از تمام شدن رمضان بميرد، لازم نيست روزه‌هائى را كه نگرفته براى او قضا كنند.