مىكند انجام دهد و بعد با حلال خود جماع نمايد، بنابر احتياط واجب براى هر كدام يك كفاره واجب مىشود.
مسأله 1679 - اگر روزه دار غير جماع كار ديگرى كه حلال است و روزه را باطل مىكند، انجام دهد مثلا آب بياشامد و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مىكند غير از جماع انجام دهد، مثلا غذاى حرام بخورد، يك كفاره كافى است.
مسأله 1680 - اگر روزه دار آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد، چنانچه آن را فرو ببرد، روزه‌اش باطل است. و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب مىشود، و اگر خوردن آن چيز حرام باشد، مثلا موقع آروغ زدن خود يا غذائى كه از صورت غذا بودن خارج شده، به دهان او بيايد و عمدا آن را فرو برد بايد قضاى آن روزه را بگيرد و كفاره جمع هم بر او واجب مىشود.
مسأله 1681 - اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد، چنانچه در آن روز عمدا روزه خود را باطل كند، بايد يك بنده آزاد نمايد يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا به شصت فقير طعام دهد.
مسأله 1682 - كسى كه مىتواند وقت را تشخيص دهد، اگر بگفته كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است، قضا و كفاره بر او واجب مىشود.
مسأله 1683 - كسى كه عمدا روزه خود را باطل كرده، اگر بعد از ظهر مسافرت كند، يا پيش از ظهر براى فرار از كفاره سفر نمايد كفاره از او ساقط نمىشود بلكه اگر قبل از ظهر مسافرتى براى او پيش آمد كند، بنابر احتياط واجب كفاره بر او واجب است.
مسأله 1684 - اگر عمدا روزه خود را باطل كند. و بعد عذرى مانند