پيغمبر و امامان عليهم السلام از طرف زندگان اجير شود و نيز مى تواند كار مستحبى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان يا زندگان هديه نمايد.
مسأله 1536 - كسى كه براى نماز قضاى ميت اجير شده بايد يا مجتهد باشد يا مسائل نماز را از روى تقليد صحيح بداند يا آنكه عمل به احتياط كند.
مسأله 1537 - اجير بايد موقع نيت. ميت را معين نمايد، و لازم نيست اسم او را بداند، پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز مى خوانم كه براى او اجير شده ام كافى است.
مسأله 1538 - اجير بايد قصد كند آنچه در ذمه ميت است بجا مى آورم و عبادتهاى او را قضاء مى نمايم و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست.
مسأله 1539 - لازم نيست كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را بطور صحيح انجام مى دهد.
مسأله 1540 - چنانچه كسى را اجير نمايند براى قضاء نماز ميت و شك كنند كه عمل را انجام داده يا نه، همين كه بگويد انجام داده ام كافى است.
مسأله 1541 - هرگاه شك كنند كه اجير عمل را بطور صحيح انجام داده يا نه بنابر صحت آن بگذارند.
مسأله 1542 - كسى را كه عذرى دارد و مثلا با تيمم يا نشسته نماز مى خواند نمى شود براى نمازهاى ميت اجير كرد، اگر چه نماز ميت هم همانطور قضاء شده باشد.
مسأله 1543 - مرد براى زن و زن براى مرد مى تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تكليف خود عمل نمايد.
مسأله 1544 - قضاى نمازهاى ميت لازم نيست به ترتيب خوانده شود مگر در آن نمازها كه در اداء آنها ترتيب معتبر است مثل ظهر و عصر از يك روز.
مسأله 1545 - اگر با اجير شرط كنند كه عمل را بطور مخصوصى انجام دهد،