مسأله 1228 - اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، مثلا در شك بين سه و چهار يك ركعت نماز احتياط بخواند، بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده، بايد نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1229 - اگر بين دو و سه و چهار شك كند و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتياط ايستاده، يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده، لازم نيست دو ركعت نماز احتياط نشسته را بخواند، و بايد نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1230 - اگر بين سه و چهار شك كند و موقعى كه دو ركعت نماز احتياط نشسته يا يك ركعت ايستاده را مى خواند، يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده بايد رفع يد از نماز احتياط كند و چنانچه داخل در ركوع نشده و چيزى كه عمدا و سهوا نماز را باطل مى كند نياورده كسرى نماز را تمام نمايد و نماز صحيح است و اگر داخل در ركوع شده يا چيزى كه عمدا و سهوا مبطل نماز است آورده نماز باطل است و بايد نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1231 - اگر بين دو و سه و چهار شك كند و موقعى كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده را مى خواند، پيش از ركوع ركعت دوم يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده، بايد نماز را دوباره بخواند و غير از آن چيزى لازم نيست.
مسأله 1232 - اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش بيشتر يا كمتر از نماز احتياط بوده، چنانچه داخل در ركوع نشده نماز اصلى را تمام نمايد و صحيح است و الا باطل است و بايد دوباره بجا آورد.
مسأله 1233 - اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز گذشته يا داخل در عمل مترتب شرعى شده باشد مثل اينكه شروع به نماز عصر كرده و نماز احتياط متعلق به ظهر بوده به شك خود اعتنا نكند و اگر وقت دارد، نماز احتياط را بجا آورد و لازم نيست نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1234 - اگر در نماز احتياط، ركنى را زياد كند، يا مثلا بجاى يك ركعت