مسأله 1141 - اگر كلمه‌اى را به قصد ذكر بگويد مثلا به قصد ذكر بگويد: الله اكبر و در موقع گفتن آن، صدا را بلند كند كه چيزى را به ديگرى بفهماند اشكال ندارد.
هر چند داعى بر گفتن ذكر فهماندن باشد ولى چنانچه به قصد اينكه چيزى به كسى بفهماند بگويد، اگر چه قصد ذكر هم داشته باشد، نماز باطل مى شود.
مسأله 1142 - خواندن قرآن در نماز، غير از چهار سوره اى كه سجده واجب دارد و در احكام جنابت گفته شد (1) و نيز دعا كردن در نماز اشكال ندارد. ولى احتياط واجب آن است كه به غير عربى دعا نكند.
مسأله 1143 - اگر چيزى از حمد و سوره و ذكرهاى نماز را عمدا يا احتياطا چند مرتبه بگويد اشكال ندارد، ولى اگر از روى وسواس چند مرتبه بگويد، بنا بر احتياط نماز را اعاده نمايد.
مسأله 1144 - در حال نماز، انسان نبايد به ديگرى سلام كند و اگر ديگرى به او سلام كند، بايد يكى از چهار صيغه را (سلام عليكم - سلام عليك - السلام عليكم - السلام عليك) در جواب بگويد ولو سلام كننده به غير اين صيغه‌ها سلام كرده باشد.
مسأله 1145 - انسان بايد جواب سلام را چه در نماز، چه در غير نماز فورا بگويد، و اگر عمدا يا از روى فراموشى جواب سلام را به قدرى طول دهد، كه اگر جواب بگويد، جواب آن سلام حساب نشود، چنانچه در نماز باشد، نبايد جواب بدهد و اگر در نماز نباشد، جواب دادن واجب نيست.
مسأله 1146 - بايد جواب سلام را طورى بگويد كه سلام كننده بشنود، ولى اگر سلام كنند كر باشد، چنانچه انسان بطور معمول جواب او را بدهد كافى است.
مسأله 1147 - احتياط مستحب آن است كه نمازگزار جواب سلام را به قصد دعا بگويد، يعنى از خداوند عالم براى كسى كه سلام كرده سلامتى بخواهد.