ج - با فرض اين كه بنا دارد ادامه دهد مىتوان او را تعزير نمود.
س 86 - در موردى كه تعزير بدنى، لازم باشد آيا تبديل به وجه نقد و مانند آن جايز است يا خير؟
ج - دليلى بر جواز تبديل به نظر نرسيده است.
س 87 - در گناهانى كه جنبه حق الناسى نيز دارد مثل غيبت و تهمت و قذف، اگر طرف مطالبه حد و تعزير را ننمايد تعزير كردن جايز است يا نه؟
ج - در صورت ثبوت نزد حاكم شرع، در خصوص قذف، اگر طرف، مطالبه حد بنمايد حد لازم است و اگر مطالبه حد نكند تعزير ندارد ولى در گناهانى كه مانند غيبت و تهمت در شرع مقدس اسلام، براى آن حدى مقرر نشده، تفاوتى بين مطالبه و عدم مطالبه نيست و اختيار تعزير با حاكم شرع است هر چند عفو صاحب حق در آمرزش مجرم اثر دارد.
س 88 - اگر شخصى در جلسه دادگاه، ضد و نقيض بگويد و دروغ بگويد، آيا اين كذب، همانند كذب در غير جلسه دادگاه است و مىتوان او را تعزير كرد يا نه؟
ج - در صورتى كه حاكم، علم به كذب او پيدا كند مىتواند تعزير كند. بلى در صورتى كه احتمال توريه بدهد نسبت به يكى از طرفين قضيه، تعزير جايز نيست.
س 89 - عدم رعايت مقررات دولتى در مثل رانندگى، يا غير آن، باعث تعزير مىشود ولو از باب حفظ نظام يا نه؟
ج - اگر مقررات، مطابق اسلام باشد، باعث تعزير مىشود و الا خير.
س 90 - آيا تعزير لازم است به صورت جلد باشد، يا مىشود به صورت حبس و يا جريمه نقدى هم باشد؟
ج - تعزير و تأديب، در چنين مواردى، به غير جلد، دليل ندارد.
س 91 - تعزيرات اسلامى را مانند حدود مىشود در ملاء عام اجرا كرد يا نه؟
ج - چنانچه حاكم شرع صلاح بداند مانعى ندارد.
س 92 - آيا شبهه توبه، قبل از مراجعه به حاكم، تعزير را ساقط مىكند يا نه؟
ج - شبهه، كفايت نمىكند.
س 93 - حد اكثر تعزير، در تقبيل و ملاعبه با اجنبيه، بدون تحقق زنا، چند ضربه شلاق مىباشد؟