از خمس مى باشد مانند سينى و پاتيل قناد و يا وسائل خياط و كتابهاى ضرورى طلاب، ولى آنچه از گاو شتر و گوسفند مورد نياز كه از سود كسب خريدارى شوند، بر مقدار اضافه بر مخارج ساليانه خمس، تعلق مى گيرد (1).
(مسأله 1635): اگر شخص مقروضى ارث و يا مال خمس داده اى دارد ولى براى ندادن خمس، قرض خود را از سود كسب بدهد (2) اشكالى ندارد اما احوط (3) اين است كه قرض و همچنين مخارج ساليانه خود را از اموالى كه خمس به آنها تعلق نمى گيرد بدهد و يا اينكه بين آنها تقسيم كند.
(مسأله 1636): اگر با علم يا ظن به فقر شخصى خمس يا زكات و يا رد مظالم به وى داده شود و بعدا معلوم شود كه غنى بوده در صورتى كه تفحص كرده باشند اشكالى ندارد (4).
(مسأله 1637): اگر شخصى از مجتهدى طلبى داشته باشد نمى تواند آن را به عنوان سهم امام (ع) حساب كند (5).