(مسأله 1627): هرگاه شخصى طلبى داشته باشد كه بعد از سال خمسى وصول شود مىتواند در هنگام وصول طلب، خمس آن را بدهد.
(مسأله 1628): هرگاه شخص بدهكار فقير شد جايز است بدهى او را به عنوان رد مظالم حساب كند (1) و احوط اين است كه مبلغ مورد نظر را بابت رد مظالم به شخص بدهكار بدهند و او بابت قرض بازگرداند و همين حكم درباره دادن خمس به سادات بدهكار نيز صادق است.
(مسأله 1629): عدالت براى گيرنده خمس ورد مظالم شرط نيست (2).
(مسأله 1630): اگر شخصى وصيت كرد كه بعد از پرداخت بدهىهاى وى خمس مابقى را بدهند، اعتبار وصيت در مالى است كه خمس به آن تعلق مى گيرد (3).