را به عنوان قرض به سادات فقير بدهد و از طرف آنان وكيل شود كه در هنگام تعلق خمس از جانب آنها مبلغ داده شده را تصرف كند اشكالى ندارد به شرط آنكه در هنگام تعلق خمس، اشخاص خمس گيرنده در استحقاق باقى باشند (1).
(مسأله 1624): اگر شخصى درختى را براى تجارت و يا امرار معاش غرس كند بايد براى رشد ساليانه درخت پس از خارج كردن مؤونه خود خمس بدهد.
(مسأله 1625): هرگاه شخصى خمس بر ذمه خود داشته باشد و آن را تا هنگامى كه فقير شود نپردازد در صورتى كه از درآمد كم خود به تدريج از بابت خمس به اولاد خود كه سيد و فقير باشند بدهد اشكالى ندارد (2) البته احتياطا بايد با اذن مجتهد باشد (3).
(مسأله 1626): هرگاه شخصى مقدارى از منافع كسب ساليانه خود را براى خريد خانه و يا فرش و يا ساير ما يحتاج زندگى خود ذخيره كند در هنگام سال خمسى، احتياطا (4) بايد خمس آن را بدهد (5).