(مسأله 577): اگر كسى پيش از نماز ظهر يا مغرب مشغول خواندن نماز عصر يا عشا شود، پس اگر در بين نماز متذكر شود بايد به نيت نماز پيش از آن عدول كند، چه نماز ظهر باشد و چه به نماز مغرب، ولى اگر بعد از فراغ از نماز متذكر شود، همان نماز مجزى است در صورتى كه در وقت مختص به نماز ظهر يا مغرب واقع نشده باشد، و در اين صورت مىتواند بعد از آن نماز، نماز ظهر يا مغرب را بخواند (1).
(مسأله 578): خواندن نوافل غير يوميه اگر چه به منظور قضا باشد، بعد از داخل شدن اوقات فرائض و پيش از اداء آنها جايز نيست (2) چه آن نافله، نافله روز باشد و چه نافله شب باشد، و همچنين است در مورد كسى كه در ذمه او نماز قضاى فريضه‌اى باشد (3).
(مسأله 579): همانطور كه گذشت و دانسته شد هر نمازى چهار وقت دارد كه عبارتند از: وقت مختص و وقت مشترك و وقت فضيلت و وقت إجزاء.
(مسأله 580): هرگاه شخص نماز خود را به قصد اداء خواند و بعد معلوم شد كه قضا بوده، نماز او صحيح است و احوط آن است كه آن را بار ديگر به نيت قضا بجا آورد، و همچنين است در صورت عكس مسأله.