ببيند و شك كند كه پيش از آن بوده يا اينكه بعد حاصل شده است، اكتفا نمودن به آن غسل يا وضو مشكل است (1) مگر آنكه مظنه حاصل كند كه مانع بعد از غسل يا وضو حاصل شده است.
(مسأله 357): يقين در وضو و حدث و شك (2) در تقديم هر يك اگر پيش از نماز حاصل شود، بايد وضو بگيرد و اگر در بين نماز واقع شود بايد نماز را قطع كند و وضو بگيرد ولى اگر بعد از نماز اتفاق افتد نماز گذشتهاش صحيح است و بايد براى نمازهاى بعدى وضو بگيرد.
(مسأله 358): اگر شخصى پيش از وقت غسل كرد يا وضو گرفت و بعد از وقت نفهميد كه نيت وجوب كرده يا استحباب و يا قصد قرب مطلقه، وضو و غسل او صحيح است.