مثلا شخصى متعهد مى شود: هر سال مبلغى را به شركت و يا فردى بدهد كه اگر آسيبى به ماشين و يا خانه اش برسد آن شركت و يا آن شخص آن خسارت را جبران نمايد.
يك قسم ديگر بيمه نيز وجود دارد و آن اينكه: عده اى سرمايه اى مى گذارند چنانچه خسارتى به يكى از اعضاء وارد شود از آن طريق جبران نمايند كه اساس اين قسم بيمه باز نمودن صندوق تعاونى مشترك ميان جماعتى است براى جبران خسارت معينى كه بر يكى از اعضاء وارد مى شود.
قسم اول بيمه را از چند راه كه ذيلا توضيح داده مى شود مى توان تصحيح نمود: 1 - از راه ضامن شدن - بنا بر اقوى در ضامن شدن شرط نيست آن چيزى كه ضامن آن شده اند دين در ذمه باشد بلكه ضامن اعيان شدن گر چه ان اعيان نزد صاحبانش باشد صحيح است بيمه نيز از مصاديق ضمان اعيان است نهايت ضمانى است مشروط به اينكه: كسى كه براى او ضامن شده اند بايد مبلغى در سال بپردازد.
2 - از راه صلح و سازش - طرفين معامله سازش مى كنند كه بيمه شونده مبلغى بدهد و بيمه كنند نيز در صورت خطر و وقوع خسارتى آن را جبران نمايد.
3 - از راه هبه معوضه - به اين ترتيب بيمه شده مبلغى را يك مرتبه و يا تدريجا به شركت يا شخص بيمه كننده مجانى تسليم مى كند و شرط مى كند اگر پيش آمدى براى او بكند خسارتش را جبران نمايد.
4 - از راه معامله مستقل - گر چه معامله بيمه در زمان شارع مقدس وجود نداشته است اما اين معامله يك معامله عقلايى است و شارع مقدس هم از آن نهى نكرده و عموم (اوفوا بالعقود) نيز شامل ان خواهد بود.
(مسأله) بعضى از شركتها در سال يك مرتبه يا در هر ماه مبلغى به كسانى كه بيمه شده اند مى پردازد ظاهرا گرفتن آن پول حلال است زيرا اين كار با شرط در ضمن عقد بيمه لازم الرعايه است.