رساله مجتهد، در صورتى كه انسان به درستى آن رساله اطمينان داشته باشد.
مسألة 6 - تا انسان يقين نكند كه فتواى مجتهد عوض شده است، مى تواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نمايد، و اگر احتمال دهد كه فتواى او عوض شده، جستجو لازم نيست.
مسأله 7 - اگر مجتهد اعلم در مسأله‌اى فتوى دهد مقلد آن مجتهد يعنى كسى كه از او تقليد مى كند نمى تواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر عمل كند، ولى اگر فتوى ندهد و بفرمايد احتياط آن است كه فلان طور عمل شود، مثلا بفرمايد احتياط آن است كه در ركعت سوم و چهارم نمار سه مرتبه تسبيحات اربعه يعنى سبحان الله والحمد لله ولا إله الا الله والله اكبر بگويد، مقلد بايد يا به اين احتياط، كه احتياط واجبش مى گويند عمل كند و سه مرتبه بگويد، و يا به فتواى مجتهدى كه علم او از مجتهد اعلم كمتر و از مجتهدهاى ديگر بيشتر است عمل نمايد، پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافى بداند مى تواند يا مرتبه بگويد، و همچنين است كه اگر مجتهد اعلم بفرمايد مسأله محل تأمل يا محل اشكال است.
مسأله 8 - اگر مجتهد اعلم بعد از آنكه در مسأله‌اى فتوى داده احتياط كند، مثلا بفرمايد ظرف نجس را كه يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مى شود، اگر چه احتياط آن است كه سه مرتبه بشويند، مقلد او نمى تواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر رفتار كند، بلكه بايد يا به فتواى او عمل كند، يا به احتياط بعد از فتوى كه آن را احتياط مستحب مى گويند عمل نمايد.
مسأله 9 - اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مى كند، از دنيا برود بايد از مجتهد زنده تقليد كرد، و تقليد از ميت حتى در مسائلى كه به فتواى او عمل كرده جائز نيست، به عبارت ديگر بقاء بر تقليد ميت مانند تقليد ابتدايى از او است مطلقا جائز نيست.
مسأله 10 - مسائلى را كه انسان غالبا به آنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد.