در طرفى كه بلندتر است بايستد در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن زمين مسطح بگويند مانعى ندارد.
مسأله 1417 - اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد اشكال ندارد ولى اگر به قدرى بلند باشد كه نگويند اجتماع كرده اند، جماعت صحيح نيست.
مسأله 1418 - اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده اند بچه مميز يعنى بچه‌اى كه خوب و بد را مى فهمد فاصله شود، چنانچه ندانند نماز او باطل است مى توانند اقتدا كنند.
مسأله 1419 - بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز باشند، و تكبير گفتن آنان نزديك باشد، كسى كه در صف بعد ايستاده مى تواند تكبير بگويد.
مسأله 1420 - اگر بداند نماز يك صف از صفهاى جلو باطل است، در صفهاى بعد نمى توانند اقتدا كند، ولى اگر نداند نماز آنان صحيح است يا نه، مى تواند اقتدا نمايد.
مسأله 1421 - هرگاه بداند نماز امام باطل است مثلا بداند امام وضوء ندارد، اگر چه خود امام ملتفت نباشد، نمى تواند به او اقتدا كند.
مسأله 1422 - اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده، يا كافر بوده يا به جهتى نمازش باطل بوده، مثلا بى وضوء نماز خوانده نمازش صحيح است.
مسأله 1423 - اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه، چنانچه در حالى باشد كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مى دهد مى تواند نماز را به جماعت تمام كند. و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه امام و هم وظيفه مأموم است مثلا در ركوع يا سجده باشد بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد.
مسأله 1424 - جائز است در بين نماز جماعت، اگر چه ناچار نشود، نيت فرادى بكند.
مسأله 1425 - اگر مأموم بعد از حمد و سوره امام، نيت فرادى كند لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت