معيار قصد شوهر است، هر چند اختيار مكان در حين عقد با زوجه باشد.
س: شخصى براى خريدن وسيله قتل مؤمن محترم به سفر مىرود، آيا سفر معصيت است و نماز تمام يا نه؟
ج: چون خود سفر معصيت نيست و غايت از آن هم معصيت نيست، بلكه مقدمه آن است و مقدمه حرام، حرام نيست مگر جزء اخير علت تامه، پس داخل در سفر معصيت نيست و نماز قصر است.
س: كسى 9 ماه از سال را در شهرى معلم است و هر روز رفت و آمد مىكند و سه ماه تابستان را هم در شهر ديگرى اشتغال به تدريس دارد و هر روز رفت و آمد مىكند، آيا در هر دو شهر كثير السفر است؟
ج: اگر به حد مسافت باشد، در هر دو كثير السفر است.
س: اگر قصد دارد به 3 فرسخى برود و در بين راه پس از طى يك فرسخ، در راه فرعى يك فرسخ مىرود و بر مىگردد و مسير خود را ادامه مىدهد كه مجموع مسافت 5 فرسخ مىشود آيا با اين گونه سير كردن سفر محقق مىشود؟
ج: چون ذهاب 5 فرسخ و اياب 3 فرسخ است احتياط در جمع است اگر چه مجموع 8 فرسخ باشد، بلكه بايد ذهاب كمتر از 4 فرسخ نباشد، همچنين اياب كمتر از 4 فرسخ نباشد.
س: در كثير السفر سفر اول را كه شروع مىكند چند روز در مقصد مىماند و سپس بر مىگردد آيا تمام مدت، سفر اول محسوب مىشود؟
ج: تمام مدت، سفر اول است تا به محل اقامت برگردد.
س: شخصى قصد كرده ده روز در محلى بماند و از اول قصد داشته وسط ده روز به محلى كه كمتر از مسافرت شرعى است برود و يكى دو شب در آنجا بماند و سپس برگردد به محل اقامه، نماز و روزه او در دو محل چگونه است؟
ج: قصد اقامه در دو محل صحيح نيست و قصد محقق نمىشود و نماز شكسته است.
س: شخصى هر هفته يك بار به مسافرت مىرود، براى ملاقات با بستگانش كه