مسأله 339 - كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او بر طرف نمىشود، مىتواند در اول وقت نماز بخواند، ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، احتياط واجب آنست كه صبر كند و اگر عذر او بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيرهاى بجا آورد.
مسأله 340 - اگر انسان براى مرضى كه در چشم او است موى چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيرهاى انجام دهد و احتياط آن است كه تيمم هم بنمايد.
مسأله 341 - كسى كه نمىداند وظيفهاش تيمم است يا وضوى جبيرهاى بنابر احتياط واجب بايد هر دو را به جا آورد.
مسأله 342 - نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيرهاى خوانده صحيح است و بعد از آن كه عذرش بر طرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد وضو بگيرد، ولى اگر براى آن كه نمىدانسته تكليفش جبيره است يا تيمم هر دو را انجام داده باشد بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.
غسلهاى واجب غسلهاى واجب هفت است: اول: غسل جنابت. دوم: غسل حيض. سوم:
غسل نفاس.
چهارم: غسل استحاضه. پنجم: غسل مس ميت. ششم: غسل ميت.
هفتم: غسلى كه بواسطه نذر و قسم و مانند اينها واجب مىشود.
احكام جنابت مسأله 343 - به دو چيز انسان جنب مىشود: