احكام مزارعه مسأله 2242 - مزارعه آن است كه مالك با زارع به اين قسم معامله كند كه زمين را در اختيار او بگذارد، تا زراعت كند و مقدارى از حاصل آن را به مالك بدهد.
مسأله 2243 - مزارعه چند شرط دارد:
اول: آن كه صاحب زمين به زارع بگويد زمين را به تو واگذار كردم و زارع هم بگويد قبول كردم، يا بدون اين كه حرفى بزند مالك، زمين را واگذار كند براى مزارعه و زارع تحويل بگيرد.
دوم: صاحب زمين و زارع هر دو مكلف و عاقل باشند و با قصد و اختيار خود مزارعه را انجام دهند و در تصرفات مالى محجور نباشند و نيز سفيه نباشند، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكند.
سوم: همه حاصل زمين به يكى اختصاص داده نشود.
چهارم: سهم هر كدام به طور مشاع باشد مثل نصف يا ثلث حاصل و مانند اينها و بايد تعيين شده باشد، پس اگر قرار دهند حاصل يك قطعه، مال يكى و قطعه