فاطمه باشد بگويد: زوجتى فاطمة خلعتها على ما بذلت و بنابر احتياط مىتواند هى طالق را هم اضافه كند.
مسأله 2544 - اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر، همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد، چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه طلاق را اين طور بخواند: عن موكلتى فاطمة بذلت مهرها لموكلى محمد ليخلعها عليه پس از آن بدون فاصله مىگويد: زوجة موكلى خلعتها على ما بذلت هى طالق و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل بايد به جاى كلمه (مهرها) آن چيز را بگويد، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد: بذلت مأة تومان.
طلاق مبارات مسأله 2545 - اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند يعنى علاوه بر كراهت زن مرد هم كراهت داشته باشد و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد آن طلاق را مبارات گويند.
مسأله 2546 - اگر زن تمام مهر را بخشيد و شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد، بايد بگويد: بارأت زوجتي فاطمة على مهرها فهى طالق يعنى مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رها است، و اگر ديگرى را وكيل كند، وكيل بايد بگويد: بارأت زوجة موكلى فاطمة على مهرها فهى طالق و در هر دو صورت اگر به جاى كلمه (على مهرها) (بمهرها) بگويد اشكال ندارد.
مسأله 2547 - صيغه طلاق خلع و مبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود، ولى اگر زن براى آن كه مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسى بگويد براى