صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مىآيد، بنابر احتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند.
مسأله 1629 - اگر به قصد بيرون آمدن منى كارى بكند در صورتى هم كه منى از او بيرون نيايد روزه‌اش باطل مىشود.
مسأله 1630 - اگر روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند در صورتى كه اگر عادت نداشته باشد كه بعد از بازى و شوخى منى از او خارج شود و اطمينان داشته باشد كه منى از او خارج نمىشود اگر چه اتفاقا منى از او بيرون آيد روزه او صحيح است. ولى اگر اطمينان به خارج نشدن منى نداشته باشد، يا شوخى را ادامه دهد تا آنجا كه نزديك است منى خارج شود و خوددارى نكند تا خارج گردد روزه‌اش باطل است و بنابر احتياط واجب قضا و كفاره دارد.
4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر:
مسأله 1631 - اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر و جانشينان آن حضرت و يا ساير پيامبران و جانشينان آنان، عمدا نسبت دروغ بدهد اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه كند، روزه او باطل است و به احتياط واجب حضرت زهراء سلام الله عليها هم در اين حكم مانند پيامبر و امامان است.
مسأله 1632 - اگر بخواهد خبرى را كه نمىداند راست است يا دروغ نقل كند، بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.
مسأله 1633 - اگر چيزى را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمىشود.
مسأله 1634 - اگر بداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر روزه را باطل مىكند و