نجس شده نماز بخواند نمىشود آن لباس را پاك دانست.
پنجم: آن كه انسان احتمال دهد آن مسلمان چيزى را كه نجس شده، آب كشيده است پس اگر يقين داشته باشد كه آب نكشيده نبايد آن چيز را پاك بداند. و نيز اگر نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاك دانستن آن چيز، محل اشكال است.
ششم: آن كه بنا بر احتياط واجب، آن مسلمان بالغ باشد.
مسأله 221 - اگر خود انسان يقين كند چيزى كه نجس بوده پاك شده است، يا دو عادل به پاك شدن آن خبر دهند، آن چيز پاك است، و هم چنين است اگر كسى كه چيز نجس در اختيار او است بگويد آن چيز پاك شده، يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد، اگر چه معلوم نباشد، درست آب كشيده يا نه.
مسأله 222 - كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد اگر بگويد:
آب كشيدم، آن لباس پاك است.
مسأله 223 - اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس، يقين پيدا نمىكند، اگر به نحو متعارف، چيز را آب بكشد كفايت مىكند.
احكام ظرفها مسأله 224 - ظرفى كه از پوست سگ يا خوك يا مردار ساخته شده، آشاميدن از آن ظرف حرام است و هم چنين خوردن چيزى از آن در صورتى كه داراى رطوبتى باشد كه موجب نجس شدن آن چيز شود و نبايد آن ظرف را در وضو و غسل و كارهايى كه بايد با چيز پاك انجام داد استعمال كنند، و احتياط واجب آن است كه چرم سگ و خوك و مردار را اگر چه ظرف هم نباشد، استعمال نكنند.
مسأله 225 - خوردن و آشاميدن از ظرف طلا و نقره و استعمال آنها اگر چه