همچنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهار پايان و چرخ اتومبيل و درشكه و مانند اينها.
مسأله 188 - اگر بعد از راه رفتن، بو يا رنگ يا ذره‌هاى كوچكى از نجاست كه ديده نمىشود، در كف پا يا ته كفش بماند، اشكال ندارد گرچه احتياط مستحب آن است به قدرى راه رود كه آن ذره‌ها هم از بين برود.
مسأله 189 - توى كفش و مقدارى از كف پا كه به زمين نمىرسد بواسطه راه رفتن پاك نمىشود و پاك شدن كف جوراب بواسطه راه رفتن، محل اشكال است. ولى اگر جورابى است كه به طور متعارف بجاى كفش مىپوشند، به وسيله راه رفتن، پاك مىشود.
3 - آفتاب:
مسأله 190 - آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهايى كه مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده و هم چنين ميخى را كه به ديوار كوبيده‌اند با شش شرط پاك مىكند:
اول: آن كه چيز نجس به طورى تر باشد كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله‌اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند.
دوم: آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب، آن را بر طرف كنند.
سوم: آن كه چيزى از تابيدن آفتاب، جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمىشود، ولى اگر ابر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند اشكال ندارد.
چهارم: آن كه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند پس اگر مثلا چيز نجس بواسطه باد و آفتاب خشك شود پاك نمىگردد، ولى اگر باد بقدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس، كمك كرده، اشكال ندارد.