در صورت توقف دعوى سرگردان بوده و وضعش مشخص نيست وبينه هم ندارد وظيفه حاكم شرع در صورت تقاضاى زوجه چيست؟
ج - زوج كه ادعاى قيد زائد، (موقت بودن) را در عقد نكاح مىكند، بايد بر دعواى خود بينه اقامه كند و اگر نكرد، حق قسم دادن زوجه را دارد، اگر زوجه قسم بخورد، عقد محكوم به دوام است و آثار عقد دائم بر آن مترتب مىشود، و چنانچه زوج حاضر به استحلاف نشود، واجب است نفقه زوجه را بپردازد و اگر حاضر به استحلاف شد و زوجه قسم نخورد، عقد محكوم به انقطاع است.
س 38 - زنى از خانه شوهرش به منزل پدر خود رفته و شش ماه بلكه زيادتر در آنجا مانده و مىگويد شوهرم مرا از منزل بيرون كرده و بر اين اساس، ادعاى نفقه مدت فوق را مىنمايد شوهر مىگويد من او را بيرون نكرده‌ام و خودش بدون رضايت من بيرون رفته وعلى هذا استحقاق نفقه ندارد و هيچ كدام بر قول خود شاهد و دليل ندارند در اين صورت نفقه ايام گذشته به زن مىرسد يا نه؟
ج - در فرض سئوال كه زوجه اقرار دارد در منزل زوج نبوده اگر بينه اقامه كند كه زوج او را بيرون كرده و مانع از آمدن به خانه بوده حق نفقه دارد و اگر بينه ندارد حق دارد زوج را قسم بدهد و اين نزاع موضوعى است و احتياج به مرافعه شرعيه دارد.
س 39 - زيد زن خودش را طلاق داد بعد از طلاق به قصد رجوع به مطلقه گفت بيا برو خانه و اصرار كرد ليكن زن قبول نكرده فرار نمود و بر اين گفته، زيد شاهد هم دارد، آيا براى رجوع، لفظ رجعت بايد گفته شود يا هر لفظى كه بر رجوع دلالت كند كافى است؟
ج - در فرض سئوال، زن در عده رجعيه، حق سكونت در خانه‌اى كه بوده از زوج دارد و لذا مجرد گفتن زوج به زوجه برو خانه، دلالت بر رجوع ندارد ولى چنانچه بعدا زوج در عده بگويد من اين كلمه را به قصد رجوع گفتم اين گفتار فعلى او رجوع است اما اگر اين ادعا را بعد از عده بنمايد مسموع نيست.
س 40 - زن شوهردارى وضع حمل مىكند و اعلام مىدارد كه مولود مربوط به شوهر وى نيست و از يك رابطه نا مشروع به دنيا آمده و شوهر نيز او را تصديق كرده و بالاتفاق نفى ولد مىكنند، حال بفرمائيد آيا در مورد سئوال لعان جارى مىشود يا خير؟