اگر چه خروج طفل مدتى به طول انجاميده باشد.
(مسأله 1770): هرگاه در بين ده روز، خون نفاس زنى قطع شود و آن زن غسل كند و روزه بگيرد سپس در بين ده روز دوباره خون ببيند بايد روزه خود را افطار كند خواه صاحب عادت باشد وخونريزى مجدد قبل از اتمام عادتش باشد و يا غير ذات العاده باشد (1)، و اگر بعد از اتمام زمان عادت، ذات العاده باشد احوط (2) اتمام روزه است ولى بعدا بايد قضاى روزه را بجا آورد (3) و حكم نماز نيز چنين است.
(مسأله 1771): هرگاه زنى دو طفل بزايد، ده روز نفاس از زمان تولد طفل دوم مى باشد.
(مسأله 1772): اگر زنى به سه طفل حامله شود و هر يك را به فاصله ده روز به دنيا آورد مدت نفاس وى سى روز خواهد بود و حداقلى براى زمان پاكى بين دو نفاس وجود ندارد و اگر در ولادت شك كند نفاس نخواهد بود و تفحص جهت تشخيص ولادت هم واجب نيست.
(مسأله 1773): زنى كه عادت او هفت روز مى باشد اگر تا روز هشتم بعد از تولد نوزاد خون نبيند و از روز هشتم تا روز دهم و يا تا بعد از آن