عمل كند (1).
(مسأله 1740): هرگاه زنى تعداد روزها را بداند ولى زمان آنها را فراموش كند احوط آن است كه اول ماه را ملاك قرار دهد (2).
(مسأله 1741): وطى در قبل حائض در صورتى كه با علم به حرمت صورت گيرد موجب فسق هر دو (زن و مرد) مىشود و بلكه بنابر مشهور حلال شمردن آن موجب كفر مىشود هر چند كه كفاره وطى در قبل حائض بر مراد واجب است (3) و بر زن لازم نيست.
(مسأله 1742): در جواز وطى در دبر حائض اشكال است و احوط اجتناب است.
(مسأله 1743): قول زن در حائض بودن و پاك شدن مسموع مى باشد.
(مسأله 1744): هرگاه بعد از وطى خلاف اعتقاد شخص ظاهر شد در اول يا وسط يا آخر بودن حيض و يا به آزاد بودن و يا كنيز بودن زن، آنچه كه بعدا مشخص شود ملاك براى كفاره مى باشد.
(مسأله 1745): كسى كه از دادن كفاره عاجز باشد بايد در انتظار